هر ساعت و روز و هفته و ماه مایحتاج زندگی مردم افزایش قیمت پیدا میکند. مرغ کیلویی دوازده هزارتومان بعد از یکسال بیش از 3 برابر گران میشود، تخم مرغ وضعیتی همانند گوشت مرغ پیدا میکند. در فضاهای مجازی تصویر یک سیب یا یک گوجه را با قیمت دانهای چندین هزار تومان نشان میدهند، هل را دانهای یکهزار تومان به فروش میرسانند، اختلاف طبقاتی و تبعیض در زندگی بیداد میکند. به مردم هشدار داده میشود در ملا عام یا در حال رانندگی گوشی تلفن در دست نداشته باشند که دزدیده میشود. گوشواره و گردن بند زن یا زنجیر گردن مرد را در روز روشن با رفتارهای خشونت آمیز سرقت میکنند. رانندهای که تلفنش را دزدیدهاند با ماشین سواری، دزدان موتورسوار را تعقیب میکند پنجاه متر آن طرف تر اتومبیل صاحب تلفن به موتور سارقان برخورد میکند و یکی از موتورسواران در دم جان میسپارد، دو نفر فروشنده و جمع کننده ضایعات به خاطر یک متر میلگرد که هردو خود را مالک آن میدانند نزاع میکنند و در نهایت یکی از آنها مصدوم میگردد و جانش را از دست میدهد. در کوچه و خیابان و در روز روشن با چاقو و قمه به عابران حمله میکنند.
در پی گرانی سیب و گوجه و پیاز و روغن و گوشت و لبنیات، عدهای از مسئولان خوش خبری میدهند که تا ده، پانزده روز آینده قیمتها کاهش پیدا میکند و میگویند دیگر اجازه صادرات و واردات نمیدهند. بهای اجناسی که یک مرتبه سرسام آور گران شده به صورت قطره چکانی از قیمتها کاسته میشود. تهیه دارو سرنوشتی غم انگیزتر دارد. عدهای از مقامات ذی ربط با صراحت اعلام میکنند ضعف نظارت را قبول دارند. صداوسیما دادگاه محاکمه بعضی از زالوصفتان و مفسدان اقتصادی و اداری و احتکارکنندگان اجناس را نشان میدهد و درباره احتکارکنندگان بسیاری از اجناس از پوشک و ماسک گرفته تا سلاطین سکه و قبر خبر و گزارش تهیه میکند. قفسه بسیاری از سوپر مارکتها و خواربارفروشیها و فروشندگان موادبهداشتی تا فلان تاریخ انباشته از قوطی و شیشه روغن خوراکی و مواد شوینده و غیره و در معرض دید عموم قرار دارد گرچه به خریداران با قیمت سرسام آور عرضه میشود اما فردای آن روز ناگهان همه این اجناس ناپدید میگردد و در عین حال عدهای از وعاظ و دارندگان تریبونهای رسمی افتخار میکنند که مردم در چنین وضعی صابر و شکیبا هستند و میگویند بالاخره بهشت را مجانی به افراد نمیدهند!
مدیران فرهنگی، دارندگان تریبونهای رسمی، شبکههای صداوسیما، حوزههای علمی و دینی، دانشگاهها، معلمان و استادان در چهل سال اخیر باید پاسخگو باشند و به این نکته توجه داشته باشند که یکی از مقامات قوه قضاییه میگوید: «مردم هرگاه اسم مسئول و مدیری میشنوند به یاد دزدی و اختلاس و چپاول و غارتگری میافتند.»
عدم نظارت ها، ناتوانی ها، سوء استفاده ها، حیف و میل ها، غارتگری ها، حق کشی ها، تضییع حقوق مسلم مستضعفان را باید به حساب کسانی گذاشت که به وظیفه دینی، انسانی، اجتماعی، قانونی و فرهنگی خود عمل ننموده اند. راستی چرا مردم به یکدیگر رحم نمیکنند و بسیاری به اصطلاح در اندیشه نگاه داشتن کلاه خود هستند؟
دولت در این چندسال نشان داده است که در نظارت بر امور اصناف و کسبه و ادارات و نهادها و سازمانها ناتوان بوده است. آن دسته از مدیرانی که با تجمل گرایی و اشرافی گری روزگار میگذرانند چه بر سر این ملت آورده اند؟ تعدادی از موسسات اقتصادی را خالی کردند، بیت المال را به یغما بردند اما در برابر حاشیه نشینی، فقر، اعتیاد، بحران بیکاری، مهاجرتهای بی رویه روستا نشینان به شهرها، کارتن خوابی، دزدی، تن فروشی، خودکشی و خودسوزی، بدسرپرستی، فروش اعضای بدن، قاچاق زنان و دختران و افزایش آمار نزاع و دزدی و نظایر آن، همه نشانگر این است که حاکمان و دولتمردان نتوانستهاند در امر نظارت و اجرای صحیح قانون توفیق چندانی داشته باشند.
بدیهی است آن عده از کارگزاران که در بهترین شرایط زندگی میکنند یا اشرافی گری و تجمل گرایی پیشه خود ساختهاند یا عدهای از نوادگان و آقازادگانشان با هر اسم و عنوان در خارج به زندگی یا خوشگذرانی مشغول هستند نباید از حکومت اسلامی دم بزنند و از ساده زیستی بگویند و نام مقدس شهدا را وجه المصالحه رفتار و کردار غیراسلامی خویش قرار دهند.
رئیس دولت نهم و دهم بارها اعلام کرد قطعنامهها یی که علیه مردم این مرز و بوم صادر میگردد کاغذ پارهای بیش نیست و باتوجه به افزایش قیمت نفت دست و دلبازیها در مصرف بودجه کشور صورت گرفت دشمنان قسم خورده ایران نیز از هیچ گونه کارشکنی و تحریم اقتصادی و سدکردن راههای دادوستد با نهادهای اقتصادی و بانکی کوتاهی نکردند و مردم حس میکنند که روز به روز زندگی برآنها سخت تر و دشوارتر میگردد. ضعف نظارت دولتمردان نیز مزید بر علت شده و میطلبد که در حدتوان و امکان در مصرف بودجه با توجه به شعار« چو دخلت نیست خرج آهسته تر کن» صرفه جویی را رعایت نمود. شهروندان نمیتوانند بپذیرند هریک از نمایندگانشان در چندماهه اول نمایندگی دویست میلیون تومان از بیت المال دریافت نمایند هنوز واکنشها و اعتراضات در این مورد فروکش نکرده است اتومبیلی به آنها داده شود که بیش از دوبرابر قیمت در بازار آزاد ارزش داشته باشد.
معاون رئیس جمهور با صراحت اعلام میکند بودجه دولت به گوشت قربانی تبدیل شده است، تعداد زیادی از دستگاهها که کار موازی انجام میدهند هرسال برای دریافت بودجه و لابی کردن در زمینه افزایش آن بودجههای کلانی دریافت میکنند. بعضی از نمایندگان مجلس که نمیخواهند یا نمیتوانند با صراحت از نحوه هزینه کردن بودجه کشور اعتراض و انتقادی داشته باشند اظهار مینمایند ما میخواهیم برای اجرای هرکار خوب در دنیا بودجه اختصاص دهیم و یا میگویند هرکس زورش بیشتر باشد بیشتر میبرد گویی نظام بودجه ریزی فعلی بر پایه قدرت چانه زنی طراحی شده است.
بنابراین انتظار مردم بویژه آنان که در سال 1392 و 1396 پای صندوقهای رای حاضر شدند و به دولت تدبیر و امید رای دادند این بود که در چندسال اخیر با توجه به مشکلات اقتصادی که بنا بدلایل مختلف بر مردم این سرزمین تحمیل شده است به عنوان نمونه بودجه سازمان صداوسیما، مرکز خدمات حوزههای علمیه، سازمان تبلیغات اسلامی، شورای عالی حوزه علمیه، جامعه المصطفی العالمیه، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، شورای سیاست گذاری حوزههای علمیه خواهران، دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، شورای برنامه ریزی مدیریت حوزه علمیه خراسان، سازمان اوقاف و امور خیریه، شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی، مجمع جهانی اهل بیت، مجمع جهانی تقریب مذاهب، ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر، مرکز رسیدگی به امور مساجد، موسسه پژوهشی و فرهنگی انقلاب اسلامی، شورای سیاست گذاری ائمه جمعه، فرهنگستان زبان و ادب فارسی، موسسه نشرآثار حضرت امام(ره)، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، ستاد اقامه نماز و مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی که با توجه به گزارش « مردم سالاری آنلاین» در سال 1399 به ترتیب برای آنها از 1745 میلیارد تومان تا 15 میلیارد تومان بودجه منظور شده بود در حد امکان حذف میشد و یا کاهش مییافت و گردانندگان نهادها و سازمانها و موسسات مذکور اعلام مینمودند با عنایت به وضعیت زندگی مردم داوطلبانه آمادگی دارند بودجههای در نظر گرفته شده را برای مدتی دریافت نکنند تا مشکلات و نا بسامانیهای زندگی و گرفتاری شهروندان حداقل درصدی کاهش یابد.
علامه محمدرضا حکیمی اسلام شناس معاصر مینویسد:«… وجود فقر در اجتماع و نیازمندی مردمان، نخستین گواه بر وجود بی عدالتی در میان مردم و استیلای ستم بر جامعه است، چه امام معصوم فرموده است:«اگر عدالت در میان حاکمان و مردم اجرا شده بود همه بی نیاز بودند.» بنابراین مبارزه با ستمگر سیاسی و چشم پوشی از ستمگر اقتصادی و اهمال کردن درباره آن چه به زیان اجتماع میکند، امری است که هیچ کاری از آن بر نمیآید و شایسته نیست جامعهای که عدل بر آن فرمان نمیراند، و مردمان در آن به قسط رفتار نمیکنند و به بی نیازی نرسیده اند (و زندگی حاکمان و نزدیکانشان و عالمان و نزدیکانشان، در سطح زندگی پایین دستترین مردم نیست) جامعه اسلامی خوانده شود، مبادا نام نیک اسلام در دیگر جامعههای جهان آلوده گردد و قدرت«جامعه سازی»اسلامی انکار شود»(1)
حسن ختام مقاله به درج جمله گهرباری از فرمان همیشه جاوید مولای متقیان(ع) اختصاص داده میشود که به جانشین فرماندار بصره میانه روی را سفارش و میفرماید: « ای زیاد! از اسراف بپرهیز و میانه روی را برگزین، از امروز به فکر فردا باش، و از اموال دنیا به اندازه کفاف خویش نگهدار، و زیادی را برای روز نیازمندیت در آخرت پیش فرست. آیا امید داری خداوند پاداش فروتنان را به تو بدهد در حالی که از متکبران باشی؟ و آیا طمع داری ثواب انفاق کنندگان را دریابی در حالی که در ناز و نعمت قرار داری؟ و تهیدستان و بیوه زنان را از آن نعمتها محروم میکنی؟ همانا انسان به آنچه پیش فرستاده و نزد خدا ذخیره ساخته، پاداش داده خواهد شد با درود»(2)
رضا سلطان زاده – مدیر مسئول
پی نوشت ها:
1- «الحیاه»، استاد محمدرضا حکیمی، محمدحکیمی، علی حکیمی ترجمه احمد آرام، جلد ششم، صفحه 522
2- «نهج البلاغه»، ترجمه محمد دشتی(ره)، نامه 21، صفحه 357
- نویسنده : رضا سلطان زاده
- منبع خبر : خبرگزاری فردا
جمعه 27,سپتامبر,2024